تاثیر سطوح پروتئین و نسبتهای مختلف کربو‏هیدرات به چربی در روند رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه فیل ماهی جوان پرورشی (huso huso)

آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی متعادل به روش فاکتور‏یل (4×4) با 4 سطح پروتئین (35، 40، 45 و 50 درصد) هر یک با 4 سطح کربو‏هیدرات به چربی (1/7، 1/4، 1/1 و 0/8) به مدت 108 روز بر رشد و ترکیب شیمیایی لاشه فیل­ماهی جوان (4/33±891/9 گرم) انجام شد. در پایان دوره آزمایش اختلاف معناداری در شاخصهای رشد (متوسط وزن و ضریب رشد ویژه) ماهیان تغذیه شده با جیره­های حاوی 35، 40 و 45 درصد پروتئین مشاهده نشد (0/05p). مقایسه تیمارهای 1/4 و 1/1 نشان داد ماهیان تغذیه شده از تیمار 1/4 از مقادیر بالاتر npu  (درصد پروتئین خالص جذب شده) نسبت به ماهیان تغذیه شده از تیمار 1/1 برخوردار بودند (0/05>p). براساس نتایج حاصل می­توان اذعان کرد که جیره غذایی حاوی 35% پروتئین، 26% کربوهیدرات و 18% چربی با نسبت کربوهیدرات به چربی 1/4 جهت دستیابی به حداکثر رشد، در تغذیه فیل­ماهی 891 تا 2000 گرم نسبت به سایر تیمارها مطلوب تر می­باشد.